Iets over het proces
De periode van rouw kent een begin, een middenstuk en een einde.
Het is belangrijk bij het begin voor ogen te houden dat er een einde komt aan het grote verdriet. De natuur zorgt ervoor dat je erdoorheen komt, ook al kun je dat vaak niet geloven. Je zult vaak tegen jezelf moeten zeggen dat er een ogenblik komt dat je opnieuw van het leven kunt houden, hoewel je dit onmogelijk lijkt.
Een rouwende beschreef zichzelf als iemand die een hele tijd op de reservebank zat en de wedstrijd niet meespeelde. Deze timeout duurde meer dan vijftien maanden, tot hij een beslissing had genomen dat hij verder wilde leven. Het is een keuze te blijven treuren of te kiezen voor datgene wat je aan het leven bindt.
Processie van Echternach
Verwerken van verdriet is geen rechtlijnig proces. Het is meer als een processie van Echternach: twee stappen vooruit, één stap achteruit, ups en downs, progressie en terugval. Het is belangrijk je te realiseren dat het herstelproces bezig is, of je je nu beter of slechter voelt dan gisteren of vijf minuten geleden. Het vraagt veel geduld van jezelf en de durf een beroep te doen op hulp van mensen om je heen.
Ook vraagt het van jezelf te accepteren dat je niet optimaal kunt functioneren of beschikbaar kunt zijn voor anderen. Je kunt het gevoel hebben vast te zitten in een eindeloos moeras. Je komt enkele stappen vooruit, zakt opnieuw weg in de modder, blijft een tijdlang steken, moet terug naar achteren uitwijken en via een lange bocht proberen opnieuw vooruit te komen. Het stappen door een moeras is uitputtend; daarom voelen veel rouwenden zich zo moe. Het vraagt ook aanmoediging van mensen om je heen om door te kunnen gaan.
Het gevoel niets meer te voelen
In een rouwproces kan men een heel gamma van gevoelens doormaken. Iemand zei: ‘Ik heb nauwelijks beseft dat het dit jaar lente en zomer is geweest. Deze seizoenen stonden zo haaks op de kilte die ik in mij voelde.’ Het is normaal zich verdoofd te voelen en de realiteit maar deels te beseffen. Dit kan beangstigend zijn. Soms is er de angst het nooit meer te boven te komen. Alle gevoelens zijn normaal, ook het gevoel niet meer te voelen. Het accepteren van de gevoelens als deel van het helingsproces vraagt tijd en geduld.
Het verlies kan bij momenten bijna naar de achtergrond verdwijnen. Maar plotseling, op een moment dat men dit helemaal niet verwacht, in alle hevigheid weer op de voorgrond treden, bijvoorbeeld bij de eerste crocussen in de tuin.
Feestdagen zijn voor rouwenden vaak treurdagen, dagen van intens gemis. Dat is normaal, omdat mensen bij feestdagen elkaar opzoeken en alles een sfeer oproept van gezellig bij elkaar zijn.
Internetsites met meer informatie over dit onderwerp zijn:
Rouwverwerking en Verliesverwerking.
Boek: Rouwen in de tijd van Marinus van den Berg.
Team Brokking & Bokslag Uitvaartbegeleiding
Telefoon: 023 5310 238
Wilt u meer informatie? Neem dan CONTACT met ons op.
